Excuus lezers, het is even stil geweest. Ik bezin me, op wat ik wil, op wat ik ga doen. Op de fiets en ernaast. Wat ik met de verhalen op deze pagina’s wil (is er eigenlijk wel iemand die ze leest?). Of ik de korte tochten niet al aan het ontgroeien ben. Ik zoek nieuw avontuur, een nieuwe wending. Ik heb geen rust. Ik laat het jullie lezen.De eerste dag van m’n herfsttocht door de Eifel, oktober 2017, heb ik met horten en stoten opgeschreven, en heel vaak herschreven. Niet om te polijsten, maar om te vertellen wat er werkelijk in me gebeurt. Die eerste dag staat er nu op. De tweede en derde volgen. Het avontuur gaat verder. Altijd.
De eerste dag in de Eifel (en sorry voor de stilte)
1 mei 2018 | Geen reacties