Dag 15 van m’n Rome-tocht is nu te lezen. Een dag waarop alles anders was dan ik had verwacht, de dag door de Povlakte. De hitte bleef weg, net als de verveling en het idee er zo snel mogelijk doorheen te willen. Alweer is het vreemd me te realiseren dat ik zo graag in april en mei had willen fietsen om warmte en drukte te ontlopen. Terwijl dat laatste precies is wat me in juli overkomt. Wonderlijk, net als hoe de ene dag nauwelijks op de andere lijkt. Nog vijf dagen tot de grote stad, met de Apennijnen, Toscana en een stukje Umbrië voor de boeg. Wordt vervolgd, tot snel weer.