Laat voor het eten

Limbourg, op de tweede dag op weg naar De Middellandse Zee. Niet op de officiële route, maar op een eigen aanpassing daarvan.

Wat doe je met iets dat je periodiek krijgt, maar dat je niet leuk meer vindt? Dat zeg je op. Ik overweeg om dat ook met het najaar te doen, met dit najaar. Ik doe er te weinig mee. Door die @#$! regen die maar niet ophoudt. Lees verder →

M’n Mac-bureaublad, op de drempel van m’n verjaardag.

De nacht sluipt weg, de lucht verbleekt, de schimmen vluchten zwijgend. Ik word wakker in het donker, doe wat kleren aan, ga naar beneden en loop via de achterdeur naar buiten. Ik sta aan de straat, in een wijk die slaapt. Lees verder →

Zeeboulevard Saintes-Maries-de-la-Mer.

In het schijnsel van m’n koplamp lichten schuimrandjes wit op. Het geruis dat ze maken, voorbij de grote stenen die de boulevard scheiden van het strand, is het enige geluid in de stille nacht. Lees verder →

Langs het fietspad tussen Den Dolder en Amersfoort.

Even een korte, beste lezers. Weinig tijd, maar ik wil me toch even melden. In de aanloop naar een tocht loop ik op m’n tenen om alles op tijd goed achter te laten, zodat ik straks rustig op m’n fiets zit. Ook al ben ik maar tien dagen weg en draait de wereld ondertussen echt wel door. Lees verder →

Matsumoto Castle, Matsumoto.

Juni, half vijf in de ochtend. Ik word wakker, weet niet waarvan. Niet het soort wakker waarbij ik naar de oppervlakte drijf, het licht van de zon door m’n oogleden voel en dan weer wegzak in het halfbewuste niets. Het is het echte wakker, m’n hoofd is helder. M’n dwarrelende gedachten krijgen een focus. Ik heb geen tijd te verliezen. Lees verder →

Zonsopkomst boven de Kalmthoutse Heide.

Licht schemert door het tentdoek, ik word wakker en kijk op m’n telefoon. Kwart over zes. Ik heb geen wekker gezet toen ik gisteravond tegen elf uur m’n slaapzakrits dichttrok. Ik moest slapen na de onrustige vorige nacht waarin ik onder de sterren sliep, zonder tent, en ’s morgens om half vijf opstond met een laag condens op m’n slaapzak. Lees verder →

Zonsopkomst op natuurkampeerterrein De Maasakker, op dag 9 van de tocht via de Maasroute.

“De doler” zegt de vader van Cáit in het Gaelic, als hij moet uitleggen om welke van zijn dochters het gaat. Ze zal de zomer doorbrengen bij familie, thuis heeft niemand aandacht voor haar, thuis gaat het niet goed. Afgelopen week zag ik The Quiet Girl, de film waar dit over gaat. Lees verder →

Het Regggedal tijdens een driedaags rondje, afgelopen Hemelvaartsweekend.

Een kort bericht, beste lezers. Over een uur vertrek ik naar Bolsward, waar ik morgenvroeg om twee minuten voor half zeven start in de Fietselfstedentocht 2023. Het gaat m’n zesde worden, ik voel me al een beetje veteraan. Lees verder →

Fisketorget, Stavanger, de avond ervoor.

De meeuwen schreeuwen, de wind vlaagt, ik trek de rits van m’n jas nog eens omhoog. In de haven naast de Fisketorget (vismarkt) heeft het donkerblauwe zeewater witte kopjes. Lees verder →

Strömstad.

In bageri en konditori Backlunds drommen dames bij de vitrine vol taartjes en broodjes. In een erker staat een grote pot koffie waar je zelf je koffie kunt tappen, met alle toebehoren ernaast. Buiten stroomt het zonlicht over de haven van Strömstad. Lees verder →