En wederom gaat het verhaal over onze reis naar Nepal verder. Inmiddels zijn we in Bastia Mondovì, op de drempel van Ligurië. De verleiding is groot om onze belevenissen van dag tot dag te beschrijven. Zo dik en gedetailleerd zijn m’n dagboeken. Ik ben alleen bang dat ik dan over twee jaar pas klaar ben met schrijven. Ik vind er wel iets op. Waar ik me ook van bewust ben is dat alle details over bijvoorbeeld route en uitrusting voor veel mensen teveel van het goede zullen zijn. Toch ga ik daarmee door. In m’n achterhoofd zit nog steeds de tijd dat Elsbeth en ik zelf alle fiets-reisverhalen lazen die we te pakken konden krijgen om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van wat we zelf gingen doen. Ik was toen blij met details. Dus… wereldfietsers-in-spe: laat je horen als je iets mist of ergens benieuwd naar bent. Alle anderen: hopelijk toch veel plezier met lezen! Cheers!